Laat ik deze keer eens beginnen met positief nieuws,

Zoals ik u al eerder heb laten zien, via foto’s, hebben wij in de achtertuin een oude appelboom staan, die dit jaar vol in de bloei stond.

Daarna vormden zich de appels. We hebben nog niet eerder zoveel appels aan die boom gehad.

Mooie appels, maar wel met wat vlekjes erop. Er konden weer wat appeltaarten van gebakken en appelmoes van gemaakt worden.

Daarna nog wat tassen met appels aan bekenden gegeven.

Voorlopig stond alles in kisten op de grote tafel onder het afdak.

Vorige week ontdekte ik dat er aan de appels was gegeten, en dat bemerkte ik de dagen erna ook. Tot ik zondagochtend even naar buiten ging omdat ik wat hoorde, en ik oog in oog stond met een kleine ree die zich tegoed deed aan de appels. Hij ging snel weg. De volgende dag zag ik dat een paar andere reeën over het grasveld hun weg zochten. Nadat ik de appels had uitgezocht die een rotte plek vertoonden en deze in een bak had gedaan en had laten staan, bemerkte ik de volgende dag dat deze bak bijna geheel was leeg gevreten. Dus maar weer verder de appels gesorteerd en de bak gevuld met rotte appels op het grasveld gezet, maar wel zo dat ik vanuit het raam kon zien als zij weer op bezoek waren.

Dat gebeurde vanochtend vroeg, de grootste ree van de drie die er waren bleef mij wel een aantal minuten aankijken en ik zag de oren bewegen, het was een prachtig om dit te zien en na een paar minuten gingen ze weer weg. De drie hebben gebruik gemaakt van de voor hun lekkere appels en dat was mooi om mee te maken. Ook zegt het voor mij iets, zij hebben niet alleen de goede appels opgegeten maar ook de rotte. De volgende keer als ik ze weer zie zal ik er een foto van maken.

 

Zorgplicht passend onderwijs.

 

De zorgplicht voor passend onderwijs is de kern van de Wet Passend Onderwijs, die in 2013 in werking is getreden. Deze wet heeft als doel dat scholen op een zo efficiënt mogelijke manier zo passend mogelijk onderwijs realiseren. Dit betekent dat scholen moeten onderzoeken of ze een leerling die extra ondersteuning nodig heeft, zelf onderwijs kunnen bieden. Wanneer dat niet kan, dienen ze samen met de ouders te kijken welke school deze leerling wel onderwijs en ondersteuning kan bieden. Scholen moeten dit doen voor alle leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben. Bij tekortkomingen wordt er handhavend opgetreden. Sinds 4 november 2020 verbetert minister Slob (onderwijs) passend onderwijs voor leerlingen, ouders en leraren. Leerlingen en hun ouders krijgen meer te zeggen over passend onderwijs. Zo krijgen leerlingen hoorrecht, zodat zij betrokken worden bij besluiten over de aanpak voor hen. Voor ouderen komt er betere informatie en komen er duidelijkere stappen over wat ze kunnen doen als ze er met de school niet uitkomen.

Het aanbod voor leerlingen die extra hulp nodig hebben is verbeterd sinds de invoering van passend onderwijs, maar op te veel plekken nog niet goed genoeg. Dat is de conclusie van de evaluatie van passend onderwijs die de minister op 4 november naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Passend onderwijs is er voor leerlingen die extra hulp nodig hebben, zoals kinderen met een fysieke handicap, ernstige dyslexie of hoogbegaafden. Om de onrechtvaardige verschillen tussen regio’s tegen te gaan, komt er een landelijke norm voor basisondersteuning. In de norm wordt omschreven wat er van scholen tenminste verwacht wordt. Dat geeft leraren en ouders meer duidelijkheid. Onafhankelijke experts stellen de norm vast. Bovendien kunnen scholen en leraren aan de hand daarvan in gesprek over welke ondersteuning leraren nodig hebben. Het moet ook voor thuiszitters mogelijk zijn om tijdelijk afstandsonderwijs te volgen. Dus Passend Onderwijs heeft nog niet gebracht wat ervan werd verwacht. Dat is een zorgelijke zaak en we hopen dat nu de verbeteringen wel aangebracht zullen worden, ongeacht in welke regio een leerling woont.

Toeslagenaffaire

 

Ik keek de afgelopen week naar Politiek 24 waar een hoorzitting plaatsvond over de Toeslagenaffaire.

In de laatste raadscommissievergadering hebben wij Krachtig Sociaal Groen vragen gesteld over de toeslagenaffaire. O.a. of wij in Weststellingwerf ook mensen hebben die slachtoffer zijn van de toeslagenaffaire? De wethouder gaf aan dat ze daar nog geen antwoorden op kon geven, ze zou er later op terug komen. Dat is nog niet gebeurt, en wij hopen dat de antwoorden binnenkort komen. En meer nog: dat de gemeente eventuele gedupeerden nog vóór Kerstmis te hulp zal schieten. Die mogelijkheid is er, en iedere gemeente met een hart zal deze slachtoffers van onze bloedeigen overheid willen helpen om iets van hun leed te verzachten.

Wat was het, waar ik de afgelopen week van schrok: Ik citeer de media: ”Dinsdag heeft de ondervragingscommissie in de toeslagenaffaire opnieuw een schokkende onthulling in het dossier blootgelegd”. Al in 2017 ligt er een klinkklaar advies van een eigen jurist van de belastingdienst over het ‘laakbare” handelen van de fiscus tegen gedupeerde ouders. Dat juist het meest explosieve gedeelte van dat advies is weggelakt, zorgt voor onbegrip bij experts en onvrede in de Tweede Kamer. Een Kamerlid, ”De passages die zijn weggelakt bevatten geen staatsgeheimen of beleidsopvattingen, maar een politiek zeer relevant juridisch advies” Hij wil nu dat het complete advies naar de Kamer wordt gestuurd. Met een betere uitleg over wat er met de memo en het advies is gebeurd. Dit memo had jarenlang leed kunnen voorkomen. Een advocaat verhaalde over een belastingdienst die zonder goede motivering bezwaren afwees, stukken achterhield, zaken soms jarenlang op de plank liet liggen en ook na duidelijk verloren zaken door bleef procederen, waardoor de ouders nog langer in de ellende zaten.

Tienduizenden ouders werden in de toeslagenaffaire gedupeerd door hun eigen overheid. Door de harde fraude-aanpak, maar ook door een terugvorderingsbeleid.

Wij vinden het mooi dat de Toeslagenaffaire nu op het hoogste niveau wordt uitgezocht. Ongelofelijk dat de benadeelden hun gelijk, c.q. compensatie na 5 jaar nog steeds niet allemaal gekregen hebben. Dit is niet goed voor de geloofwaardigheid van onze overheid.

Het Sociaal Cultureel Planbureau heeft al jaren de gang van zaken rond de decentralisatie die in 2015 gestalte kreeg en de uitvoering in de jaren daarna, via gedegen onderzoeken gevolgd. En na bijna 5 jaar kunnen we de conclusie trekken dat deze decentralisatie niet geleid heeft tot het doel waarvoor het hele proces in gang is gezet.

 

In 2015 werd de zorg overgeheveld naar gemeenten. Die zouden dat namelijk beter en goedkoper kunnen doen dan het Rijk, zo was de gedachte. Nu blijkt dat die aannames niet klopten. Want wat was het geval? De ouderenzorg bleef hetzelfde of verslechterde. En veel besparingen leverde het bij nader inzien ook niet op. De Wet WMO ( Wet Maatschappelijke Ondersteuning) moest worden uitgevoerd door de Nederlandse Gemeenten en die was verantwoordelijk. Gemeenten zouden vroegtijdig lichte hulp kunnen bieden, makkelijker maatwerk kunnen leveren, of meer inwoners tegelijkertijd kunnen helpen door algemene voorzieningen aan te bieden. Maar ook was de stellige overtuiging dat burgers meer naar elkaar zouden gaan omkijken en nog meer voor elkaar zouden zorgen.

Het sociaal en Cultureel Planbureau maakte recentelijk de stand van zaken op in een rapport. Hun bevindingen zijn: Het blijkt nergens uit dat lichtere hulp voorkomt dat er later zwaardere hulp nodig is. De deelname van mensen met een beperking aan de samenleving is niet toegenomen, er zijn nog steeds knelpunten in de jeugdzorg en de kansen op werk voor mensen met een arbeidsbeperking zijn niet verbeterd. De totale kosten van veel lichte hulp zijn niet per definitie lager dan de kosten voor zware hulp.

Voor ouderen die te maken kregen met de WMO kon inderdaad maatwerk gerealiseerd worden. Er kwamen gebieds/wijk teams en in een zogenaamd keukentafelgesprek kon je vertellen wat jij en je partner nodig hadden om zelfstandig te blijven wonen. Huishoudelijke hulp? Hulp bij de administratie?  Jeugdzorg? Dagopvang? Vervoer? Maar of je dat vervolgens kreeg, was nog maar de vraag.  Hoewel de gemeenten wijk/gebiedsteams heeft opgezet, komen die er niet altijd aan toe om problemen bij mensen actief op te sporen. Al snel kwamen gemeenten in geldnood en beknibbelden ze bv. Op huishoudelijke hulp. Zes uur in de week werd vier uur, of drie uur, in onze gemeente is het plan van 3,2 naar 2,1 uur te gaan.  En het vervoer, daarvoor moet een starttarief worden betaald.

Er zijn geen aanwijzingen dat de decentralisaties een positief effect hebben gehad op de participatie van mensen met een lichamelijke beperking. De effecten zijn eerder negatief. Ook is het aantal mantelzorgers niet toegenomen en werden bestaande mantelzorgers zwaarder belast.

De aanbevelingen van het Sociaal en Cultureel Plan liegen er niet om. De verwachtingen van het nieuwe beleid waren te hoog gespannen, bv. over de zelfredzaamheid van mensen en een zorgzamere samenleving.

Gemeenten zouden dichter bij de burger moeten staan: dan zouden ze die signalen al veel eerder zelf opgevangen hebben.

Onze partij zal zeker met dit rapport wat in onze gemeente gaan doen.

Sterker: dat doen we aldoor al. We nemen veel verslechteringen en tekortkomingen waar in het sociaal domein en dragen die aan in de gemeenteraad. Zo roepen we de verantwoordelijken voortdurend op om kwetsbare mensen te geven waar ze recht op hebben.