Voor iedereen:

Kijk in 2021 naar wat je bindt met je medemensen in plaats van wat je van anderen scheidt.

Wij zijn met z’n allen een nieuwjaar ingestapt. Het corona-rampjaar was een ongewoon en moeilijk jaar voor veel mensen en daarom is het goed om 2020 maar gauw te vergeten. Door de pandemie is 2021 voor veel mensen somber begonnen.  En daar komt nu ook nog bij, dat na de jaarwisseling een daling van nieuwe besmettingen uitblijft. Zelden zal een nieuw jaar zo verwachtingsvol tegemoet zijn getreden als 2021, voor ons het jaar van de hoop.

Toch is er reden voor optimisme, en niet alleen omdat het vaccineren  eindelijk is gestart. Optimisme is ook gerechtvaardigd met het oog op de veerkracht van onze samenleving.

De meeste mensen houden zich al maandenlang aan de regels. Maar er zijn er ook die tegen hun grenzen aanlopen. Er zijn genoeg redenen om aan te nemen dat het heel moeilijk is om dit vol te houden.

Maar wij denken dat mensen zich altijd aanpassen, zij zijn doortastend en creatief. Dat zien we aan de onvermoeibare zorgmedewerkers, de leraren die complete klassen online lesgeven, de hulpdiensten die professioneel opereren onder grote druk, de ondernemers die kansen blijven zoeken, de studenten en gepensioneerden die de moed erin houden. We kunnen sterk uit deze coronacrisis komen. Met de nodige deuken en schrammen, dat wel.  Het dagelijkse leven zal dit jaar worden hervat, hopelijk waardering voor onze saamhorigheid, onze veerkracht en onze herwonnen vrijheden.

We moeten eerst nog een paar weken lockdown zien door te komen en hopen dat de maatregelen versoepeld kunnen worden. En nu moeten we ook door een massaal vaccinatieprogramma heen, waarna we eindelijk terug kunnen naar een beetje normaal. Misschien wordt dit een jaar waarin we elkaar weer de hand kunnen geven. Al zal dat in het begin misschien nog wat onwennig zijn. Ook om onze medemens weer zonder grote terughoudendheid te kunnen benaderen en niet langer te hoeven zien als een besmettingsgevaar.

Voor ons is die hand veel meer dan slechts een korte aanraking tussen mensen.

Het is een krachtig symbolisch gebaar van verbondenheid. Door onze verantwoordelijkheid te nemen, door ons aan de maatregelen te houden en het nodige geduld op te brengen, hopen wij dat dit in de loop van dit jaar weer zal kunnen.

Ook het begin van het nieuwe jaar!

Met stijgende verbazing hebben wij deze week gekeken naar de bestorming van het Capitool door Trump-aanhangers in Washington. De al lang sluimerende confrontatie tussen de ontkenners van de Amerikaanse verkiezingsuitslag en hen die de uitslag wel erkennen, is woensdag tot een uitbarsting gekomen.

Aanhangers van de Amerikaanse president bestormden het Capitool in Washington. Deze mensen zorgden er voor chaos en angst onder de congresleden, van wie sommigen zich in hun kantoren verschansten.

Het is onbegrijpelijk dat er niet direct is ingegrepen, ondanks dat de CIA en de FBI al een jaar roepen dat een deel van de aanhangers van de president heel gevaarlijk is, zijn ze hier niet tegen opgetreden.

Schandalig, schokkend en een ernstige ondermijning van de democratie in de VS.

Het woord zelfreflectie komt niet voor in de vocabulaire van deze president.

Als de situatie in de VS ons iets leert, is het dat woorden en waarden ertoe doen.

Het laat ons zien dat democratie kwetsbaar is. Democratie is van ons allemaal en moet ook door ons allemaal bewaakt en verdedigd worden.

Terugvordering van bijstand

Wij, KSGW hebben vorige week art. 31 schriftelijke vragen gesteld over de  terugvordering van bijstand in gemeenten waaronder de onze, de gemeente Weststellingwerf.

Landelijk zorgt de terugvordering van bijstand nadat de familie boodschappen betaalde voor een uitkeringsgerechtigde voor ophef.

Ook leidde de terugvorderingen van bijstand na het krijgen van boodschappen in politiek Den Haag tot verontwaardiging.

Het is zo, dat rechters al jaren bezwaren van bijstandsgerechtigden hebben afgewezen. Ook zij vinden dat de gemeenten de regels van de wet hebben opgevolgd.

Wat wij ook al in de vorige Keek op de Week schreven is, dat de menselijke maat ontbreekt bij veel gemeenten.

Dit alles heeft te maken met de Participatiewet die in 2015 van kracht werd.

De ruimte voor ambtenaren en wethouders om in schrijnende gevallen menselijk te handelen is verdwenen omdat rechters de wet veel te hard interpreteerden. En dat werd dus precies zo door de gemeenten opgevolgd. Het probleem met de Participatiewet (waar de bijstand onder valt) is de zogenaamde inlichtingenplicht. Bijstandsgerechtigden moeten alles melden wat ze krijgen. Men zal dus altijd moeten vermelden dat men bv. iets via marktplaats heeft verkocht. Ook als men iets krijgt, moeten deze mensen alles melden. Dit wordt wel eens vergeten en daardoor kunnen er schrijnende gevallen ontstaan. Soms kunnen mensen bv. niet aangeven hoeveel geld ze hebben verkregen met de verkoop van goederen op Marktplaats. Dan kan het gebeuren dat het hele bedrag aan ontvangen bijstand terug wordt gevorderd. En dat is vaak het begin van grote financiële ellende. Dan kan periodiek een bedrag worden ingehouden op de bijstand en dit kan jaren duren. Wat erg is, is dat deze mensen ook geen aanspraak kunnen maken op schuldsanering, want ze staan te boek als fraudeurs. Vaak zakken ze daarna verder en verder het dal in.  Er zijn genoeg mensen in de bijstand die zich niet kunnen verweren; wat doe je als gemeente deze mensen dan aan? Dit kan toch anders?

Ik heb in een raadsvergadering in november aan het college gevraagd of wij ook mensen in onze gemeente hebben die het slachtoffer zijn geworden van de toeslagenaffaire. Nu, daar kon de wethouder geen antwoord op geven, zij zou er een onderzoek naar doen.

En toen verscheen er een stukje in de Stellingwerf (Westwijzer) waarin gevraagd werd of de slachtoffers van de toeslagenaffaire in onze gemeente zich wilden melden.

Wat wij willen is dat het onrecht in de kinderopvangtoeslagenaffaire wordt rechtgezet. De slachtoffers kregen € 30.000 euro voorschot, dat overigens pas in april wordt uitbetaald. Een aantal heeft recht op hogere bedragen. Ze zullen nog veel moeten doen om hun gelijk te halen. Al deze mensen moeten volledig schadeloos worden gesteld en moeten verder kunnen met hun leven.

Tot volgende week.